Raadscolumn Alfred Beens

Quo Vadis?’

Onwillekeurig moest ik afgelopen donderdagavond, tijdens de officiële beëdiging van het nieuwe college en een raadslid denken aan deze Latijnse uitdrukking. Het betekent vrij vertaald: Waarheen gaat gij? Als u, gewaardeerde columnlezer, nu denkt waarom dan niet direct in begrijpelijk Nederlands dan hebt u gelijk, maar ik kan het uitleggen. Tijdens de afgelopen campagne, in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen, heeft het SGP-campagneteam heel wat bedrijfsbezoeken afgelegd. Tijdens één van deze bezoeken was het dat deze uitdrukking ter sprake kwam. De desbetreffende eigenaar van een plaatselijk bedrijf stelde ons, onwetende fractie- en bestuursleden, de vraag of we wisten wat dit betekende. Helaas moesten we toen het antwoord schuldig blijven. Maar de uitleg volgde snel en sommige dingen blijven je bij. Het is namelijk iets om over na te denken en beslist van toepassing op de raadsperiode die voor ons ligt. U als inwoner hebt gekozen, de raad en het college zijn beëdigd en het splinternieuwe coalitieakkoord is door de raad vastgesteld. De ambities, de kaders en de doelstellingen zijn helder geconcretiseerd en toch de vraag: Waarheen gaat gij? Dan volgt de soms weerbarstige praktijk. En niemand weet wat de toekomst ons gaat brengen.  Veel belangrijker: het bepaald ons ook bij de eindigheid van het leven en plaatst dan alle politieke beslommeringen weer in het juiste plaatje. In de voorliggende raadsperiode wordt er nogal wat gevraagd van de nieuwe gemeenteraad en het college. De uitdagingen zijn veelomvattend en complex. En dan sta je ineens, als pas gekozen raadslid, midden in dit proces. Midden in deze uitdaging.  Een raadslid is, zoals dat dan gezegd wordt, controlerend en kaderstellend bezig. Je kunt controleren of de plannen die worden gemaakt naar behoren worden uitgevoerd. En dan het liefst ook nog een beetje tijdig en effectief. Details zijn voor het dagelijks gemeentebestuur maar de raad stelt het raamwerk vast. Echter de belangrijkste taak is het zijn van een verbindende schakel tussen onze lokale samenleving en de gemeente. Want: “Inwoners maken Zwartewaterland mogelijk”. En: je hebt daadwerkelijk de mogelijkheid om iets te doen met de concrete problemen van burgers. Daarom: voortvarend aan de slag voor het welzijn van alle Zwartewaterlanders. Zoals beloofd in ons verkiezingsprogramma zo snel mogelijk ‘de hand aan de ploeg’. Wat mij betreft met een open blik en met alle ruimte voor vernieuwingen. Dit raadslid heeft er zin in.

Alfred Beens

SGP Zwartewaterland